त्याला झोप येत नव्हती म्हणून ...... :D

सांज निजली मधाळले आभाळ

वार्या सवे आठवांचे ओले झाले आधर,

थेंबातून बरसली माझी वेडी आशा

आशय घन झाला मग मोकळा अंधार.

हळू हळू पदरव पाण्यावर उमटले

विसावली निशा हळूच तूझ्या कवेत

चांद गारवा मग विरून गेला,

पहाटेच्या मूग्ध हवेत........

:)