Tuesday, June 29, 2010

वेडी

अंधारली जेव्हा धरा काळवडले नभ
वेडीपीशी झाली राधा आठवणीत बघ

तिला दिसे तिचा कान्हा जिथे जाइ द्रूष्टी
सावळाच झाले जग सावळीच स्रूष्टी

साद घाली कन्हयाला कानी पडे कान्हा
सावळाच गंध माती, तोच गंध राना

आसूसली बावरली कानी येइना पावा
तिचे दू:ख ऐकेना, साद घाली रावा

अश्रू डोळा आशा मनी वनोवनी फिरे
खरचट्ली कोमल काया, पदी रक्त झरे

विरहात झूरली ति बावरली राधा
कान्हयावर जिचा जिव, तिचा जन्म नाही साधा........

11 comments:

Paresh said...

awesome... simply gr8 poem

Unknown said...

अश्रु मिसळता धरेशी, गंध फुलान्सम आला
येता कान्हा सामोरी, तिचा जन्म सार्थक झाला

me said...

क्या बात है पर्सी! बहारदार! :)

Unknown said...

hehe

It is off the mood, but that's what came to mind first. :)

saurabh V said...

very nice dear! [:-)]

while reading -
"तिला दिसे तिचा कान्हा जिथे जाइ द्रूष्टी
सावळाच झाले जग सावळीच स्रूष्टी

साद घाली कन्हयाला कानी पडे कान्हा
सावळाच गंध माती, तोच गंध राना "


i remember 2 lines of my poem on same subject with same feelings of 'radha' -

"नभी शुक्राची चांदणी, नभी पूर्ण चंद्रकळा,
जणू सावळ्याची रात्र, की रात्रच सावळा? "

-----
i like this poem keep it up dear.... waiting for more.

Vivek Rao said...

chaaaaaav! nice poem....
marathi laich bhari aslyamule kahi shabda majhya dokya varna gele, tari aavadli...
:)

Vivek Rao said...

चावरी च्या ध्यानी मनी फुले उस्फूर्त कविता
चावरी च्या ध्यानी मनी फुले उस्फूर्त कविता
सिगारेट असता हाती आणि दोन पेग लाविता

Anonymous said...

विरहात झूरली ति बावरली राधा
कान्हयावर जिचा जिव, तिचा जन्म नाही साधा........अगदि मस्त...

d.poet said...

And I thought I was a poet.. sigh!

Jaswandi said...

bhaaree lihites tu rav.. saheech :)

me said...

@saurabh, thanku :)
@vivek tula me bhaghate! :P
@jaswandi thanku :)
@davabindu thanks :)